An Unbiased View of آیا بیماری پارکینسون خطرناک است

An Unbiased View of آیا بیماری پارکینسون خطرناک است

Blog Article

پارکینسون نوعی بیماری است که بیشتر افراد سال‌خورده را درگیر می‌کند؛ اما در جوان‌ترها نیز ممکن است بُروز کند. علائم این بیماری حاصل تخریب تدریجی سلول‌های عصبی در بخش‌هایی از مغز میانی است که کنترل‌کننده‌ی حرکات بدن است. علائم اولیه چندان چندان مهم به‌نظر نمی‌رسند: احساس ضعف یا سفتی در یکی از اندام‌ها (مثل پا) یا احساس لرزشی خفیف در یکی از دست‌ها در هنگام استراحت. سرانجام، این لرزش‌ها بیشتر و گسترده‌تر و عضلات سفت می‌شوند؛ درنتیجه حرکات آهسته و توازن و هماهنگی بین اندام‌ها تضعیف می‌شود.

زمانی که بیمار از این داروها استفاده کند، می‌تواند علائمش را کاهش دهد. اما هنگام قطع دارو، ممکن است علائم با شدت بیشتری ادامه پیدا کند. گاهی اوقات پزشک متخصص برای درمان بیماری پارکینسون، جراحی را هم در نظر می‌گیرد.

ورزش و تمرین بدنی از التهاب موجود در مغز کم می کند. از آن جایی که بیماری پارکینسون، اثرات منفی می گذارد بر روی ذهن و حافظه، ورزش و تمرین بدنی اهمیت زیادی پیدا می کند.

«اگر شما هم در مورد درمان پارکینسون اطلاعات و تجربه ای دارید آن را با خوانندگان دیگر این مقاله در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.»

بر اساس تحقیقات زیادی که انجام شده است، با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌توان برای درمان بیماری پارکینسون اقدام کرد. در این روش سلول‌های بنیادی به طور مستقیم به قسمت‌های آسیب دیده ی مغز وارد می‌شوند.

در این زمینه محققان توانسته‌اند چشم‌انداز خوبی را برای از بین بردن این بیماری پیشرونده پیدا کنند. به همین دلیل این امید وجود دارد که در چند سال آینده بتوان یک درمان قطعی کشف کرد.

در این مرحله ی پیشرفته، علائم شدید کمک های شبانه روزی را به یک ضرورت تبدیل می کند.

تولکاپون می تواند باعث آسیب کبدی شود و معمولاً برای افرادی که به درمانهای دیگر پاسخ نمی دهند استفاده می شود.

سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

میزان آزار دهندگی علائم یکسان در مورد بیماران مختلف ، مشابه نمی باشد. لذا علائم این بیماری در بیماران مختلف دارای بیماری پارکینسون چه نوع بیماریست تفاوت هایی می باشد.

نوار مغز چیست و چقدر طول می‌کشد؟ تقاوت نوار مغز سالم و ناسالم در کودکان اوتیسم و بیش فعال

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

مینا گفت: ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.

حرکات به طور قابل توجهی کندتر می شوند ، که در نتیجه، فعالیت ها هم کندتر می شوند.  مسائل مربوط به تعادل نیز اهمیت بیشتری پیدا می کنند و بنابراین سقوط و افتادن بیشتر شایع می شود.